एक हळवा कोपरा
दुःखानं भरलेला
प्रेम नाकारलं जाऊन
अबोल बसलेला
एक अव्यक्त कोपरा
स्वतःमध्येच बुडलेला
मनाशीच व्यक्त होत
आत कुढत बसलेला
एक अबोल कोपरा
सगळं बोलणं ऐकणं नाकारलेला
कोणालाच न सांगत
मूक बसलेला
या सगळ्या कोपऱ्यांना सांभाळत
भांबावून गेलेली मी
बघते आहे कोणत्या
कोपऱ्यात फिरून
मन परत येतं आहे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा