कोपरे

एक हळवा कोपरा
दुःखानं भरलेला
प्रेम नाकारलं जाऊन
अबोल बसलेला

एक अव्यक्त कोपरा
स्वतःमध्येच बुडलेला
मनाशीच व्यक्त होत
आत कुढत बसलेला

एक अबोल कोपरा
सगळं बोलणं ऐकणं नाकारलेला
कोणालाच न सांगत
मूक बसलेला

या सगळ्या कोपऱ्यांना सांभाळत
भांबावून गेलेली मी
बघते आहे कोणत्या
कोपऱ्यात फिरून
मन परत येतं आहे